Workers Solidarity Movement

Patrząc na dzisiejszy świat trudno jest sobie wyobrazic jak miało by powstać społeczeństwo które chcielibyśmy zobaczyć. Ale zamiast siedzieć z założonymi rękami czekając na upadek kapitalizmu albo nadejście rewolucji, wierzymy w organizowanie sie tu i teraz. Poprzez cała historie anarchiści- komuniści podejmowali się różnych form organizacji, od grup wspolnoty interesow , komorki rewolucyjne, po anarcho-syndykalizm. My jako WSM opowiadamy sie za tradycja platformistyczną. Wyraża się to między innymi w tym, że wierzymy w zasadę gdzie grupa może osiągnąć o wiele wiecej kiedy działa jednogłośnie zamiast ciągłych tych samych fundamentalnych nieporozumieniami na tle teorii i taktyki.

Celem grupy takiej jak nasza jest popularyzowanie celów i metod działania anarchizmu wśród klasy pracującej, dlatego wierzymy że samo to zaowocuje wolnym społeczeństwem tym jakie chcemy stoworzyc. Nasze idee łącza zrozumienie teraźniejszości z realną wizją przyszlosci.

To wiąże ze sobą praktyczne wykorzystanie uznawanych środków jakie są niezbędne do osiągnięcia naszych celów jak i pomoc w zbudowaniu swiadomosci klasy, w zbudowaniu świadomości o jej własnych możliwościach i sile samodecydowania o sobie. Metody do jakich się odwołujemy to poprzez proste rzeczy jak wydawanie broszur, ulotek, biuletynow czy też opowiadanie się za anarchistycznym modelem działania podczas kampanii w które jesteśmy zaangazowani.
Może to przyjąć różne formy działań od starań o demokratyczne struktury w kamapani Anti-Bin Tax, pomocy w organizacji wydarzen majowych- Mayday, stosowanie demokratycznych metod w organizacji zwiazkow zawodowych czy propagowanie akcji bezposredniej w dzialaniach ruchy antywojennego. We wszystkich przypadkach chcemy promować działania, które czynnie zmieniają tych którzy biorą w nich udzial. Działania które przyczyniają się do tego że ludzie odzyskają poczucie siły i własnych możliwości co przygotuje ich do rewolucji o wolnościowe społeczeństwo jakie chcemy stworzyc.

Analizując społeczeństwo, w jakim zyjemy i przeszłość historyczną staramy się wyciągnąć wnioski z dawnych błędów. Chcemy rozwinąć wspólną strategie która połączy różne sposoby w jakich wyrażana jest walka klas.

Poniekad staramy się zapewnić pewne przywództwo ideologiczne, co absolutnie nie znaczy że mamy misje nauczania i zstępujemy ze szczytu góry niczym Mojżesz, niosąc plan nowego spoleczenstwa. Raczej cały czas uczymy się poprzez walkę i ludzi z którymi z współdziałamy.

Anarchiści nie tylko chcą obalenia kapitalizmu ale także wszelkich form relacji opartych na podporządkowaniu i dominacji. Naszym celem jest społeczeństwo bezklasowe, nie podzielone na pracodawców i pracownikow, na tych korzy wydają i wykonują rozkazy. Więc gdy widzimy swoja rolę jako tych którzy wskazują kształt podejmowanych działań, odrzucamy pomysł pełnienia roli pewnego rodzaju zinstytucjonalizowanych liderów czy kierownictwem ruchu.

Odmawiamy przyjecia pozycji władzy która wyniosła by nas ponad ten szeroki ruch i dała nad nim kontrole. Zamiast tego polegamy na sile naszych idei i przykładzie jaki dajemy starając się przekonać innych, co ważniejsze jest niż wspinanie się po szczeblach hierarchicznej i próba kontroli nad tymi ktorzy są poniżej.
W tym duchu patrzymy w przyszlosc do czasu kiedy organizacje jak nasza staną się niepotrzebne. Kiedy rewolucja sie uda stopniowo stracimy racje bytu i rozwiążemy się.

Reasumujac: nie robimy rewolucji dla klasy pracujacej, nie kierujemy jej interesami i nie sprawiamy nad nimi pieczy, dla ich wlasnego dobra. Poprostu istniejemy jako organizacja w obrębie klasy, starając się zachęcić ją do rozwoju w wolnościowym kierunku i przyspieszyc jej emancypacje.

This article is from Workers Solidarity 94 Nov/Dec 2006