Workers Solidarity Movement

Przez wieki tysiace ludzi walczyly i umieraly za prawo do glosu w wolnych wyborach. Od walk o niepodleglosc, przez kobiecy ruch sufrazystek, po walke przeciw apartheidowi, prawo glosu bylo postrzegane jako konieczna czesc wolnosci. Przed powszechnym przyjeciem w swiecie prawa glosowania przywodcy panstw byli wybierani przez klasy wyzsze, bogaczy i Kosciol, lub byli wyznaczeni przez elity rzadzace. Dlaczego wiec, po zwyciestwie takiego waznego prawa, anarchisci mowia, ze nie powinnismy chodzic glosowac?

1 Mayis'in neden Uluslararasi Isciler Gunu oldugunu ve neden kutlamamiz gerektigini pek fazla bilen yok. Hersey yuzyildan fazla bir sure once, Amerikan Emek Federasyonu'nun "sekiz saat 1886 Mayis'inin 1'i itibariyle yasal gunluk calisma suresi olmalidir" ifadelerini tasiyan tarihsel onergeyi kabul etmesi ile basladi.

Oggi e' semplicemente una festa come le altre. Non molta gente sa perchè il primo maggio e' diventato il giorno internazionale dei lavoratori e perche' noi dovremmo celebrarlo. Un pezzo in piu' della nostra storia che ci e' stato nascosto.

Analisi di un compagno anarchico cileno sulle consequenze dell'insurrezione argentina

L'Argentina ha sorpreso il mondo il 20 dicembre del 2001, quando una rivolta popolare spontanea obbligò l'allora presidente Fernando De La Rua a dare le dimissioni. Sembrava di essere di fronte al tracollo della più prosperosa economia dell'America Latina, ma in realtà i sintomi della crisi argentina si potevano avvertire da tempo, e quello che stava accadendo quel giorno non era altro che la vulcanica esplosione di rabbia accumulata dalla gente.

Die Eroberung des Brotes ist als Aufruf an das gemeine Volk gedacht, dem sozialistische Ideen neu sind, und nicht zur Befriedigung des Appetits nach dilettantischen Diskussionen zwischen AktivistInnen.

Un'analisi dei vantaggi e svantaggi di organizzare tramite reti

Il vantaggio maggiore che deriva da questa forma di organizzazione sta nel rapido sviluppo e nella rapida crescita di un movimento di decine di migliaia di persone a partire da mezzi e risorse alquanto scarsi. Ma nessuna singola forma di organizzazione, a meno che non sia in grado di coinvolgere la maggioranza dei lavoratori, sarà mai capace di reggere lo scontro

Η ΤΑΞΗ Γιατί το ζήτημα της τάξης είναι τόσο σημαντικό για τους αναρχικούς; Γιατί μιλάμε συνεχώς για τις τάξεις και την ταξική πάλη; Μερικοί από τους αντιπάλους μας μάς κατηγορούν ότι ζούμε στο παρελθόν, ισχυρίζονται ότι η εργατική τάξη πεθαίνει. Τελικά, δεν βλέπετε πάρα πολλούς εργαζομένους γύρω με γαϊδουροσάκακα, καλύμματα υφασμάτων και βαριές μπότες. Έτσι λοιπόν, αυτό απαντά στο ερώτημα, έτσι δεν είναι; Όχι, δεν απαντά. Έτσι, αφήστε μας να διώξουμε τις ανόητες καρικατούρες και να μιλήσουμε με τα βασικά.

Παλιό άρθρο αλλά αρκετά επίκαιρο ακόμα και σήμερα Πάνω από 20 χρόνια με δάνεια από το ΔΝΤ, σχέδια διαρθρωτικών ρυθμίσεων και «μεταρρυθμίσεις ελεύθερης αγοράς», επιφέροντας την ιδιωτικοποίηση πρακτικά όλων των δημόσιων υπηρεσιών, άφησαν την Αργεντινή -κάποτε μία από τους πλουσιότερες χώρες στον κόσμο- με μια οικονομία σε έσχατη χρεοκοπία. Πάνω από το μισό του πληθυσμού της χώρας ζει κάτω από τα όρια της φτώχιας και η ανεργία έχει φτάσει στα ύψη αφήνοντας πάνω από έναν στους πέντε ανθρώπους χωρίς δουλειά.

Καθώς ο αναρχισμός γίνεται δημοφιλέστερος, καταβάλλονται προσπάθειες να παρουσιαστεί ως «βίαιος». Ελάχιστοι δημοσιογράφοι έχουν ανακαλύψει ότι είναι πολύ πιο ευκολότερο να κατασκευαστούν διάφορες ιστορίες για τους αναρχικούς παρά να μιλήσουν οι ίδιοι οι αναρχικοί για τους εαυτούς τους. Έτσι, σήμερα ακούμε, συνήθως, σκουπίδια του είδους ότι «οι αναρχικοί μισούν κάθε οργάνωση». Τελικά, θεωρείται αξιοπιστία το να κατηγορούνται άνθρωποι που οργανώνουν «αντι-καπιταλιστικές» διαμαρτυρίες ότι είναι, ταυτόχρονα, ενάντια σε κάθε δομή και οργάνωση.

Nell'ultimo decennio si è fatta strada una critica generalizzata alla civiltà da parte di alcuni autori statunitensi. Alcuni di loro hanno scelto di dichiararsi anarchici, sebbene essi si percepiscano più in generale come primitivisti...